در طلاق توافقی، یکی از مهم‌ترین مسائلی که باید روشن شود، حضانت فرزند است. پس از تعیین مهریه، زوجین باید درباره حضانت تصمیم بگیرند. نکته مهم این است که اگر حضانت به یکی از والدین سپرده شود، این به معنای عدم حق ملاقات برای طرف دیگر نیست. شرایط ملاقات باید در توافقات حضانت ذکر شود. همچنین، طبق قانون خانواده، حضانت فرزند پسر و دختر تفاوت‌هایی دارد که لازم است به آن توجه شود.
قوانین حضانت فرزند پسر در طلاق توافقی
بر اساس قوانین جاری، حضانت فرزند پسر در طلاق توافقی تا سن هفت‌سالگی به مادر سپرده می‌شود و کودک در این مدت تحت مراقبت و سرپرستی او خواهد بود. اما پس از هفت‌سالگی تا پانزده‌سالگی، این مسئولیت به پدر منتقل می‌شود. این تفاوت در سن حضانت ناشی از مبانی شرعی و سن تکلیف فرزندان است. با این حال، اگر زوجین در هر زمانی به توافق دیگری برسند، می‌توانند شرایط حضانت را تغییر دهند و توافق جدیدشان معتبر خواهد بود. این انعطاف‌پذیری قانونی به والدین اجازه می‌دهد بر اساس مصلحت فرزند، تصمیمات بهتری اتخاذ کنند.
تعیین سرنوشت حضانت فرزندان در طلاق پس از خروج از سن حضانت
بر اساس قوانین، حضانت فرزندان در طلاق توافقی تا سن ۹ سالگی برای دختران و ۱۵ سالگی برای پسران تعیین می‌شود. اما اگر در زمان وقوع طلاق، فرزندان از این محدوده سنی عبور کرده باشند، دیگر تصمیم‌گیری درباره حضانت بر عهده والدین نیست. در این شرایط، فرزند با در نظر گرفتن شرایط و خواسته‌های خود، انتخاب می‌کند که در کنار کدام‌یک از والدین خود به زندگی‌اش ادامه دهد.
از سوی دیگر، اگر یکی از والدین شرایط لازم برای نگهداری فرزند را نداشته باشد، می‌توان از طریق قانونی برای سلب حضانت اقدام کرد. این شامل مواردی مانند عدم صلاحیت اخلاقی، مشکلات مالی یا هر عاملی است که به منافع کودک آسیب برساند. این مقررات قانونی با هدف تأمین امنیت و رفاه فرزند طراحی شده و انتخاب فرزند را همراه با حمایت‌های لازم در برابر شرایط نامناسب تضمین می‌کند.
فرق حضانت دختر و پسر در طلاق توافقی
در فرآیند طلاق توافقی ، یکی از مسائل مهم که والدین باید در مورد آن توافق کنند، موضوع حضانت فرزند است. این موضوع برای دختر و پسر به طور متفاوت و مطابق با قانون پیش می‌رود، به‌گونه‌ای که مصلحت کودک در هر دو مورد اولویت دارد.
برای حضانت فرزند دختر، اگر والدین نتوانند به توافق برسند، تا ۷ سالگی دختر تحت سرپرستی مادر قرار خواهد گرفت. بعد از این سن، تا ۹ سالگی، حضانت دختر به طور معمول به پدر واگذار می‌شود. با این حال، این قانون به صورت مطلق نیست و در صورت وجود شرایط خاص و مصلحت کودک، امکان تغییر این وضعیت وجود دارد. از سن ۹ سالگی به بعد، دختر این اختیار را دارد که خود تصمیم بگیرد با کدام یک از والدین زندگی کند.
حضانت فرزند پسر در طلاق توافقی تا ۷ سالگی به مادر داده می‌شود. از سن ۷ تا ۱۵ سالگی، حضانت پسر به طور پیش‌فرض بر عهده پدر خواهد بود. اما برخلاف شرایط حضانت دختر، رعایت دقیق این سنین الزامی نیست و در هر مرحله، مصلحت کودک بر هر چیز دیگری ارجحیت دارد. به عبارت دیگر، اگر وضعیت خاصی برای کودک به وجود بیاید که نیازمند تغییر در تصمیم‌گیری حضانت باشد، این تغییرات صورت خواهد گرفت. از سن ۱۵ سالگی به بعد، پسر می‌تواند به طور مستقل تصمیم بگیرد که می‌خواهد با کدام والدین زندگی کند.
در نهایت، در هر دو حالت، قانون مصلحت کودک را در اولویت قرار می‌دهد و در تمام تصمیم‌گیری‌ها، منافع و سلامت روانی و جسمانی کودک به عنوان مهم‌ترین فاکتور در نظر گرفته می‌شود.
مزایای داشتن وکیل برای گرفتن حضانت فرزند
برای گرفتن حضانت فرزند نیازمند توجه دقیق به جزئیات قانونی و روندهای قضایی می‌باشد. که در این فرآیند، داشتن وکیل خانواده خانم در تهران می‌تواند به شما کمک کند تا درک کامل‌تری از شرایط خود پیدا کنید. وکیل حضانت می‌تواند با بررسی فاکتورهایی مانند وضعیت زندگی شما، میزان درآمد، سلامت روانی و جسمی، و شرایط خاص دیگر، استراتژی‌هایی را برای به دست آوردن حضانت فرزندتان تنظیم کند. این استراتژی‌ها می‌تواند به نفع شما باشد و شانس موفقیت شما را در دادگاه افزایش دهد. همچنین، او می‌تواند تصمیم‌گیری درباره ملاقات‌های قانونی والدین را تنظیم کند، تا فرزندتان بدون مانع قانونی با هر دو والد دیدار داشته باشد و از ارتباط با هر دو طرف بهره‌مند شود.
مسائل دیگری نیز وجود دارند که باید در دادگاه مطرح شوند، از جمله هزینه‌های زندگی، هزینه‌های تحصیل، صدور پاسپورت و حتی اجازه خروج از کشور فرزند. این مسائل می‌توانند پیچیدگی‌های خاص خود را داشته باشند و نیاز به تخصص و دقت در پیگیری دارند که وکیل شما می‌تواند به درستی به آن‌ها رسیدگی کند. در صورتی که به وکیل حضانت نیاز دارید و می‌خواهید روند قانونی را با دقت و بهترین نتیجه طی کنید، می‌توانید با الهام قاسمی، وکیل متخصص در این زمینه، تماس بگیرید.
