حکم تولیت در واقع یک مجوز قانونی‌ است که به فردی داده می‌شود تا مسئولیت تولیت یک مال موقوفه را به‌عهده بگیرد. صرف اینکه کسی در وقف‌نامه به عنوان متولی معرفی شده باشد، برای شروع کار کافی نیست. او باید از یک مرجع رسمی مانند اداره اوقاف یا دادگاه، تاییدیه رسمی دریافت کند تا تولیت وی رسمیت پیدا کند. به این تاییدیه قانونی، حکم تولیت گفته می‌شود.

 تا زمانی که این حکم صادر نشده باشد، هیچ اقدام رسمی برای اداره اموال موقوفه امکان‌پذیر نیست، چرا که اعتبار و صلاحیت قانونی فرد متولی تأیید نشده است. بنابراین، اگر کسی به عنوان متولی معرفی شده باشد اما حکم تولیت نداشته باشد، از نظر قانونی اختیار اداره امور وقف را نخواهد داشت.

صدور حکم تولیت نه‌تنها باعث ایجاد نظم و شفافیت در مدیریت اموال وقفی می‌شود، بلکه از بروز اختلافات احتمالی میان افراد مختلف که ادعای تولیت دارند جلوگیری می‌کند. وقتی فردی با حکم تولیت، وارد عمل شود، اعتبار قانونی و رسمی لازم برای تصمیم‌گیری در امور وقف را به‌دست می‌آورد. این حکم باعث افزایش اعتماد عمومی به فرآیند اداره اموال موقوفه می‌شود و راه را برای استفاده بهینه از درآمدهای حاصل از وقف هموار می‌سازد. در نتیجه، اهمیت دریافت حکم تولیت از دیدگاه حقوقی و اجتماعی انکارناپذیر است.